پیوند عضو درکودکان
میزان موفقیت پیوند اعضا در کودکان امروزه به قدری است که بیش از ۸۰ درصد آنان جوانی و بلوغ را تجربه خواهند کرد. پیوند اعضا در کودکان در موارد خاصی انجام می‌گیرد که با افراد بالغ تفاوت دارد. همچون بالغان، در کودکان نیز پیوندهای قلب، ریه، کلیه، روده باریک یا مغز استخوان انجام می‌شود. نارسایی عضو در کودکان نیز دیده می‌شود که گاه به علت بیماری‌های ارثی یا مادرزادی است. به دلیل شرایط خاص در کودکان، که از بالغان متفاوت است، وجود تیم پزشکی متبحر و آشنا به این مسائل کمک شایانی به موفقیت پیوند خواهد کرد. برخی از این مسائل عبارتند از: عوارض داروهای ضد رد پیوند، کیفیت زندگی بیمار، جلوگیری از عفونت‌ها و رد پیوند و دوران انتقال بیمار از کودکی به نوجوانی و بلوغ.
از آنجا که کودکانی که پیوند شده‌اند تا آخر عمر باید داروهای ضد رد پیوند را مصرف کنند، عوارض این داروها گاه مشکلات زیادی برای آنان ایجاد خواهد کرد. به عنوان مثال برخی از داروهای ضد رد پیوند مانند سایکلومپورین عوارض کلیوی دارند، به‌طوری‌که مصرف طولانی مدت آنها در کودکان می‌تواند به نارسایی کلیه و حتی نیاز به پیوند کلیه منجر شود. کورتون هم با عوارضی چون چاقی همراه است که در کودکان یا نوجوانان می‌تواند به احساس ظاهری بد و عدم تمایل بیمار به مصرف داروها منجر شود. برخی از داروها نیز بیمار را دچار افزایش موهای بدن و ورم لثه می‌کند که قبول آن برای کودک سخت است. لذا بیمار تمایل دارد که داروها را مصرف نکند. تمایل به مصرف‌نکردن دارو در کودکان و به‌ویژه نوجوانان زیاد است و این حالت گاه موجب از دست رفتن عضو پیوندی می‌شود. البته مسائل اجتماعی و اقتصادی نیز در این مهم دخیل‌اند. از دیگر مسائل مهم در پیوند کودکان مسئله عفونت است. از آنجا که در بسیاری از موارد عضو پیوندی از افراد بالغ به کودکان پیوند می‌شود (از طریق والدین یا جسد)، انتقال ویروس‌ها امری شایع است. بسیاری از بالغان با این ویروس‌ها قبلاً تماس داشته‌اند، ولی کودکان معمولاً با این ویروس‌ها تماس نداشته‌اند. بعد از پیوند به دلیل مصرف داروهای ضد رد پیوند، سیستم ایمنی ضعیف می‌شود و بنابراین گاهی این ویروس‌ها در بدن بیمار فعال می‌شوند و مشکلاتی را ایجاد می‌کنند. حتی برخی از این ویروس‌ها با سرطان‌هایی نظیر سرطان سیستم لنفاوی مرتبط هستند. لذا لازم است که تیم پیوند به دقت بیمار را از این لحاظ ارزیابی کند و در صورت بروز آن سریعاً درمان کند.
بعد از پیوند معمولاً وضعیت تغذیه و رشد بیمار بهبود مییابد و کیفیت زندگی بیماران بهتر می‌شود. ولی ممکن است برخی از داروها به‌ویژه کورتون رشد بیمار را مختل کند. به همین دلیل لازم است که کورتون این بیماران کاهش یابد یا قطع شود. مطالعات متعدد نشان داده است که همچون بالغان، در کودکان هم می‌توان کورتون بیمار را قطع کرد یا اصلاً از کورتون استفاده نکرد.
مطالعات متعدد در کودکان نشان داده است که این بیماران بعد از پیوند از لحاظ روانی و وضعیت تحصیلی نیز، درمقایسه با بیمارانی که هنوز پیوند نشده‌اند، شرایط به‌مراتب بهتری دارند.
از دیگر مسائل مهم در این بیماران دوران نوجوانی است. بلوغ در این بیماران معمولاً سیر طبیعی خود را دارد. ولی گاهی تمایل به عدم مصرف دارو در این بیماران دیده می‌شود که به دلیل رشد و استقلال‌خواهی بیمار است. لذا لازم است که در این مورد تیم پیوند مشاوره‌های لازم را با بیمار و خانواده او انجام دهد.
از دیگر مسائل مهم در این دوران ظاهر فرد است که می‌تواند متأثر از عوارض داروها باشد نظیر چاقی، رویش موهای زاید یا ورم لثه‌ها. این مشکلات جسمی و ظاهری ممکن است اثر بدی بر بیمار داشته باشد و وی را به سمت عدم مصرف داروها سوق دهد. گاهی حتی ممکن است به دلیل مصرف‌نکردن دارو بقای عضو پیوندی با خطراتی مواجه شود.
به طور خلاصه، پیوندعضو در کودکان با موفقیت بسیاری همراه است به طوری که پیش از ۸۰ درصد این بیماران دوران بلوغ و بزرگسالی را تجربه خواهد کرد. ولی باید توجه داشت که این بیماران مسائل خاصی را دارند که با بزرگسالان متفاوت است. لذا لازم است که تیمی مجرب مراقبت از این بیماران را به عهده داشته باشد که بهبود بیمار را از دوران کودکی به نوجوانی و بلوغ تسهیل کند.
دیدگاهتان را بنویسید