دستیاران، نیروی کار ارزان قیمت نیستند.
خبر مرگ تعدادی از دانشجویان دوره های تخصصی پزشکی، مجددا ضرورت بازنگری در برنامه های آموزشی پزشکی را خاطرنشان کرده است. دوره آموزش پزشکی عمومی در کشور پس از اتمام دوره دبیرستان، هفت ساله بوده و پس از آن فارغ التحصیلان چندسالی را باید صرف آموزش تخصصی کنند. این دوران طولانی آموزش، با تعهدهای سنگین خدمت پس از اتمام تحصیلات همراه است. این زمان طولانی و اضطراب ناشی از یافتن شغلی مناسب و تشکیل خانواده، فشار مضاعفی را به دانشجویان وارد خواهد کرد. در بسیاری از کشورها، آموزش از لحاظ ساعات کاری قانون مند است تا از دستیاران به عنوان نیروی کار ارزان قیمت سوءاستفاده نشود. به عنوان مثال در بسیاری از کشورهای اروپایی، دستیاران پزشکی بیش از ۴۰ ساعت در هفته نباید کار کنند. در کشور آمریکا به دلیل مرگ جوانی ۱۸ساله در سال ۱۹۹۵ به دلیل خطای پزشکی یکی از دستیاران و عدم نظارت کافی، ایالت نیویورک تصمیم گرفت که دستیاران نباید بیش از ۸۰ ساعت در هفته کار کنند. درنهایت در سال ۲۰۰۳ قانونی در تمامی بیمارستان های آموزشی لازم الاجرا شد، به طوری که: ۱- دستیاران بیش از ۸۰ ساعت در هفته نباید کار کنند ۲- مدت کشیک هر دستیار نباید از ۲۴ ساعت فراتر رود ۳- دستیاران باید یک روز در هفته از کار معاف باشند.
بیمارستان هایی که این قوانین را رعایت نکنند با جریمه و حتی خطر تعطیلی مواجه خواهند شد. مطالعات نشان داده است که وضع چنین قوانینی نه تنها به کیفیت آموزش دانشجویان و دستیاران خدشه ای وارد نکرده، بلکه کیفیت زندگی آنان را افزایش داده است. در کشور ما هم وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به عنوان متولی آموزش پزشکی عمومی و تخصصی در کشور باید از چنین تجارب جهانی ای استفاده کند تا دانشجویان و دستیاران حین آموزش های لازم به عنوان نیروی کار جامعه پزشکی آینده، نظارت کافی بر عملکرد آنان اعمال شود و از کار سنگین و طاقت فرسا که منجر به فرسایش بدنی و روانی خواهد شد، جلوگیری شود. در ضمن لازم است که تعهدات پس از تحصیل که زندگی پزشکان را گاه با مشکل مواجه خواهد کرد، مورد بازنگری قرار گیرد. برخی از این تعهدات گاه چند برابر مدت تحصیل است. به نظر می رسد عدم توانایی جهت برنامه ریزی در آینده به ایجاد یاس و ناامیدی و حتی عدم تمایل پزشکان در تحصیل در رشته های مورد نیاز جامعه منجر خواهد شد. لازم است که جامعه پزشکی به ویژه سازمان نظام پزشکی و انجمن های علمی نیز در این زمینه مشاوره های لازم را در اختیار وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی قرار دهند. امید است که این تدابیر به حفظ سلامت و کیفیت آموزش نسل آینده جامعه پزشکی منجر شود تا در آینده جامعه ما در زمینه تربیت پزشک و نیروی کار ماهر با مشکل مواجه نشود. کشور عزیز ما ایران، در زمینه دانش و آموزش پزشکی سابقه درخشانی دارد و امید است که با استفاده از تجارب گذشته و علم روز همچنان در جهان بدرخشد و شاهد ظهور پورسیناها و زکریای رازی ها در نسل نو باشیم. پاینده باد ایران.
دیدگاهتان را بنویسید